Efsane - İskender Pala

Bir Barbaros romanı... Tarih severler buraya... Barbaros Hayrettin Paşa'nın doğumundan ölümüne kadar olan süreç epik bir dille okuyucuya sunulmuş... İskender Pala'nın kaleminden güzel bir eser daha....

Kitaptan birkaç alıntı:

* Yüce tanrım! Ya ona azıcık merhamet ver, ya bana çokça dayanma gücü. Ya bendeki sevginin birazını ona ver; ya ondaki vurdumduymazlığın birazını bana. Tanrım! Ya onu bana ver, ya beni ona...

* Yüreğimi yokladığımda kendime ben bile hayret ettim.

* Elemi anlatmak da insana elem verir. 

* Büyüklük yaş ile değil akıl iledir.

* Neden sabrın tutuklu da göz yaşların özgür?

* Kulağından gireni kalbinde saklayan kişi makbul kişidir.

* Tut ki öyledir, sevgili her zaman ne istediğini söylemez, seven anlamalıdır.

* Büyüklük, gittiğin yere güneş gibi doğabilmektir.

* Biz iki arkadaştık. Birbirini seven iki arkadaş... Yoksa birbirini çok seven iki arkadaş mıydık? Yüreğimi yokladığımda kendime ben bile hayret ettim. Çünkü onu yüreğimin ta içinde, en derin yerinde buldum.

* Kalplerin uyanma ve uyandırılma zamanındayız.

* Birbirimizden uzağa düşürülmüştük ve ikimiz de birbirimizi nerede arayacağımızı bilmiyorduk.

* Umutlar tükeniyor, hayaller soluyor.

* Hepimizin kaderi biraz da o ilk insanın kaderidir...

* Bin mihnette bile beni unutmamışken, şimdi tanımazlığın neden?

* Aşkımın saflığı ve duruluğu boğazıma hasret olup düğümlendi...

* Kadınların her şeyden haberi vardır; sen haberdar olduklarını bilmesen bile...

* Gözleri kalbime işliyor...

Dönüşüm - Franz Kafka

Franz Kafka'dan bir başyapıt daha... İnsandan böceğe... Gregor Samsa'nın hayatı bir gecede değişir ve uyandığında kendini bir böceğe dönüşmüş bulur. Peki bu dönüşüm onun lehine midir aleyhine midir? Bu sorunun cevabı zamanla ortaya çıkar ve Samsa gün geçtikçe çevresindekilerin gerçek yüzünü görmeye başlar...

Kitaptan birkaç alıntı:

* Gürültüden kalabalıktan uzak, karanlığımda tek başıma kalmak istiyorum.

* Olmamasına razıyım. Oluyormuş gibi olmasın yeter.

* Müzikten bu denli etkilendiğine göre, bir hayvan mıydı gerçekten?

* Aynı zamanda ara sıra kendine, sakince, olabilecek en sakin biçimde düşünmenin, çaresiz kararlar almaktan daha iyi olduğunu anımsatmayı da ihmal etmedi.

* Güzel günlerdi onlar...

O ilk güzel günler,en azından aynı güzellikte bir daha tekrarlanmamıştı.

* İnsanı büyüklüğe götürecek yol ancak küçüklüğünden geçer.

* İçtenlikten uzak, asla sürekliliği olmayan insan ilişkileri. Hepsi yerin dibine batsın!

* Paltom bile ağır gelirken, nasıl taşırım koskoca dünyayı sırtımda?

* Herkes beraberinde taşıdığı bir parmaklığın ardında yaşıyor.

* Ortadan kaybolmak, yok olmak zorunda olduğunu biliyordu.

* Ölmekten müthiş bir şekilde korkuyordu çünkü daha gerçek anlamda yaşamamıştı.

* Tüm çaresizliğine rağmen gülümsemekten kendini alamadı.

* Kendi içimde zaman zaman boğuluyorum.

Eşekli Kütüphaneci - Fakir Baykurt

 

Fakir Baykurt'un son eseri... Gerçek bir hayat hikayesinin romana yansıması... Fazla söze hacet yok videoda her şey anlatılıyor...

Kitaptan birkaç alıntı:

* Halkın karanlıkta kalmasını isteyenler, araç olarak dini her zaman, her işe kattılar.

* Ben kitaplarımdan ayrılınca nasıl yaşarım?

* Eskiden cahillik fazlaydı; şimdi daha fazla.

* Köye kitaplık açmak, çöle çeşme götürmek gibidir.

* Ben Ürgüp'ten ayrılırsam yaşayamam. Senden ayrılırsam hiç yaşayamam!

* Türkiye'ye özgü acı bir durumdur. Aydınlık düşmanları hâlâ güçlü. Dostları ise çok dağınık.

* Eğer geleceği kurtarmak istiyorsak, kitapları asıl çocuklara okutacağız.

* Kitaplara yapılan kıyım halka yapılan kötülüktür bence...

* Barış her zaman savaştan iyidir... kutsal olan savaş değil, barıştır.

* Bizim halkımız çok yüzyıl öncelerinden beri uyur. Çok kötü biçimde afyonlanmış gibi uyur.

* Sen beni sevmesen, elini nasıl tutardım?

* Cahilliği yok edecek ilaç bilim değil mi? Evet,bilim. İşte o da kitapların içindedir. Cahilliği ancak okumakla yenebiliriz.

* Beyim diyor, bizim yolumuz, köprümüz, çeşmemiz yok; kitaplığı ne yapacağız? Anlatıyorum ona: Eğer kitaplığınız olursa, yolunuz, çeşmeniz, köprünüz de olur.

Kara Ahmet Destanı - Fakir Baykurt

Fakir Baykurt'un yazdığı Yılanların Öcü serisinin son kitabı. Bu kitapta o dönemki siyasi olaylar, aydın - devlet çatışması en detaylı şekilde yansıtılmaya çalışılmış. Irazca'nın oğlu Kara Bayram'ın şehre yerleştikten sonra oğlunu okula yazdırmak istemesiyle başlayan olaylar, Kara Ahmet'in Siyasal Bilgileri kazanmasıyla daha da gelişir ve Ahmet'in tesadüfler ve zorlamalar sonucu hapse düşmesine kadar devam eder...

Kitaptan birkaç alıntı:

* Hepimiz emekçi sınıftanız. Aslımız köylü. Eskiden kır emekçileriydik, şimdi şehir emekçileriyiz...

* İnsanın içinde kötülük vardır. Ya sen, ya ben bir kalleşlik yaparak bitirebiliriz kötü biçimde. Çünkü zordur içimizden fışkıran kötülüğü durdurmak!

* Gerilerde kalmıştı günlerin yaşanırı. Daha yaşanırları da ilerdeydi elbet.

* Her şey değişip akmada. Bu hal beni hayran bırakmada...

* Elma dalından ırağa düşmez; keçinin çıktığı

yere oğlağı da çıkar..

* Kulak asma her söylenene. Gözünü dört aç, kendin gör! Bir şeyi kendin öğrenmedin mi, Onu bilmiyorsun demektir.

* Özlemek!.. Ben de özledim! Beni de özlediler...

* En çok istediğimden en çok yoksunum yıllardır! En çok sevdiğimden en çok yoksunum!

* Uyutmak için de aramıza hacıyı hocayı salıyorlar, göz açabilirsen aç!

* Ozanlar, yazarlar ve basın olmadı mı, halkın dili yok demektir.

Kırlangıç Çığlığı - Ahmet Ümit

Kitabımız yıllar öncesinin “Körebe” davasının tamamlanamayıp, 5 yılın ardından yeniden öldürmeye başlaması üzerine kurulmuş.

Kitapta “Körebe” adlı seri katıl çocuk tacizcilerini hedef alıyor ve onları hep aynı ritüel de öldürüyor. Kafasından bir kurşun, kulağının yarısı kesik, gözü kırmızı kadife kuşakla bağlı ve yanında bir oyuncak koyuyor.

Kitap genel olarak işlenen bu cinayetlerin çözüm aşamalarını ve geçmişle olan bağlantılarını izleyerek bir yol haritası çıkarıyor. Olayları tam çözdük katil bu dediğimiz an bütün düşündükleriniz tepetaklak oluyor ve şaşırıp kalıyorsunuz.

Özellikle son 30 sayfası kitap öyle bir noktaya geliyor ki sayfaları hızlı hızlı çevirip katil kim öğrenmek istiyorsunuz. Ve katil hic beklemediğimiz birisi çıkıyor.

Kitap sadece çocuk tacizinden bahsetmiyor. Organ kaçakçılığı ve Suriyeli mültecilerden de bahsediyor. Para uğruna çocuklarından vazgeçip organlarını satan insanlar ve başlarına gelen talihsiz olayları birbirine o kadar güzel bağlamış ki Ahmet Ümit insanlığınızdan utanıyorsunuz.

Kitaptan birkaç alıntı:

* ...herkesten daha zayıftım , çünkü herkesten fazla yaralanmıştım.

* Kıymet verdiğin birileri hayatından koparılınca,

onun acısını, yasını yeterince tutmadan başka birine sarılamazsın.

* Ben bile kendimden o kadar emin değilken bu kadar güven duyması rahatsız ediciydi.

* Hiç unutmam, unutamam dememe rağmen ağır ağır silindi bazı hatıralar.

* En saf, en masum sandığımız kişiler bile binbir hesap içinde.

* Ne dünya bu kadar hassasiyeti kaldırır ne de insanlar bu kadar inceliği...

* Annen baban yoksa çocukluk korkunç bir şey.

* Cehennem boşalmış,şeytanlar aramızda.

* Kadınlar ama sahiden seven kadınlar erkeğin güçlü olmasıyla ilgilenmezler. Seni severler çünkü yüreklerinde bir yere dokunmuşsundur. Bunun farkına varmadan yapmışsan daha çok severler çünkü samimi olduğunu anlarlar.

* Vicdanını yitirmiş bir dünyadan başka nedir ki cehennem?